Ryczałt ewidencjonowany to jedna z najprostszych form opodatkowania działalności gospodarczej. W tym przypadku podatek płaci się od przychodu, bez pomniejszania go o koszty. Z takiej formy opodatkowania mogą skorzystać wszyscy przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w formie indywidualnej lub spółki osobowej. Z ryczałtu korzystają też osoby rozliczające przychód z najmu, dzierżawy oraz umów o podobnym charakterze.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – co to jest?

Zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zwany potocznie ryczałtem, to uproszczona forma opodatkowania. Najważniejszą cechą ryczałtu ewidencjonowanego jest brak możliwości odliczenia ponoszonych kosztów. W praktyce oznacza to, że opodatkowaniu podlega przychód (całkowita kwota otrzymana od kontrahenta z odliczonym podatkiem VAT), a nie dochód (przychód pomniejszony o koszty). W takim przypadku odliczeniu podlegają jedynie:

  • Składki na ZUS,
  • Wpłaty na Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE),
  • Ulga rehabilitacyjna,
  • Ulga na internet,
  • Darowizny na określone cele.

Dodatkowo warto pamiętać, że osoby, które zdecydują się na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, nie mogą rozliczać się wspólnie ze współmałżonkiem – żoną lub mężem. Wyjątek stanowi tutaj ryczałt od najmu prywatnego.

Może więc się wydawać, że rozwiązanie to nie jest korzystne. Brak możliwości odliczenia kosztów oraz rozliczenia ze współmałżonkiem jest jednak rekompensowany przez niskie stawki podatku umiejscowione w przedziale od 2 do 20 proc. Konkretna wysokość ryczałtu określona jest na podstawie rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej. Dla wielu osób będzie to korzystne rozwiązanie podatkowe.

Inną zaletą ryczałtu ewidencjonowanego jest uproszczona księgowość. Taka forma opodatkowania zwalnia z obowiązku prowadzenia własnej księgi przychodów i rozchodów. W zamian wystarczy prowadzić ewidencję przychodów. Na jej podstawie oblicza się wysokość podatku.

Ryczałt ewidencjonowany – dla kogo?

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych uregulowany jest ustawą z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zgodnie z tym dokumentem taka forma rozliczenia przewidziana została dla:

  1. Osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą – opłata zryczałtowanego podatku dochodowego przez osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej może przyjmować formę:
  • Ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – dotyczy przychodów osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, również jeśli działalność jest prowadzona w ramach spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych,
  • Karty podatkowej.
  1. Osób fizycznych osiągających przychody z tytułu umowy najmu, dzierżawy, poddzierżawy lub umów o podobnych charakterze – jeżeli umowy te nie są zawarte w ramach prowadzonej działalności gospodarczej o charakterze pozarolniczym.
  2. Osób fizycznych będących duchownymi – zryczałtowany podatek dochodowy dotyczy przychodów osób reprezentujących prawnie uznane wyzwania.

Kto nie może skorzystać z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych?

Zgodnie z przepisami nie każdy przedsiębiorca może rozliczyć się z urzędem skarbowym na podstawie ryczałtu ewidencjonowanego. Art. 8 ust. 1 i załącznik nr 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym określają grupy przedsiębiorców, którzy nie mogą skorzystać z ryczałtu. Dotyczy to przede wszystkim lombardów, kantorów, aptek, firm zajmujących się handlem częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, a także działalności zajmujących się kupnem i sprzedażą wartości dewizowych lub wytwarzających produkty objęte akcyzą. Dodatkowo ryczałt od przychodów ewidencjonowanych nie może być wybierany przez inne zawody niż te wymienione w ar. 11 ust. 1 pkt 11 ustawy.

Jeśli przedsiębiorca uzyskuje całość lub część przychodów z wymienionych działalności i usług, nie może zostać objęty ryczałtem, dlatego rozliczenie odbywa się tutaj na zasadach ogólnych.